یه پارچه آقا و یه پارچه خانوم!

بنویسید بعد مرگم روی سنگ * با خطوطی نرم و زیبا و قشنگ

                 اینکه اینجا خفته در این گور سرد * بودنش را هیچ کس باور نکرد

دِلـمـ یه کـوچه میخـواهد...

بی بُن بَـستـ ...

و بـارانی ، نَـمـ نـَمـ ...

و یک "خُــــــدا" که کمی بـا همـ راه بـرویمـ ...

همیـن ...!

امـتـداد بـازوانـت مـی شـود انـتـهـای دلـدادگـی …

مـی شـود هـمـان گـوشـه دِنـجـی که راحـت مـی تـوان زیست

انقدر زمین خورده ام که رنگ آسمان را فراموش کرده ام

بوی خاک میدهند تمام ارزوهایم !

گاهی اوقات دلم میخواهد خرمایی بخورم و برای خود فاتحه ای بفرستم

 شادیش ارزانی کسانی که رفتنم را لحظه شماری میکردند !

دل من همانند اتوبوس های شهر شده !