روزگارتــــ بـر مـــراد / روزهـایت شاد شاد / آسمانتــ بــــــــی غــبار

سهـم چشمانتــ بهـــار / قلبت از هـــــر غصه دور / بـــــزم عشقت پـر سرور

بخـــت و تقدیـــــر قشنگــــ / عمــــــر شیرینتــــــــ بلنــــــد / سرنــــــوشتت تـــابناک

                      جســــــم و روحتـــــــ پاکـــــــــــــــ پاکــــــــــــ

مـــــــــه شبـــــــــ مــرغ دلــــــم بـــر سـر دیـوار تـو بـود

میپـرد از قفـــس و عـــــاشــــــــــق دیـــــدار تـو بـــود

خبــــــرت هستــــــ کـــه از خوبــی خـــود بـی خبــری

بـــــــــه خــــدا خـــوبتر از خـــــــوبتر از خـــوبتــــــــــری

در حســـــرتــــــــ دیــــــــدار تـــــــــو ام گفتــــــم تــــــا بــــــــدانـــــــی

از مــــــن تــــــا تـــــو صــــــد ســـــال راه استــــــــ و جـــــــــدایــــــــی

حــــــال شبــــــــــــ استــــــــ و غــــــــــــــم و تـــــــــنــــــــهـــــــایـــــی

افــــســــــوس کــــــه نیستــــــ بــــــــرایــــمـــــان هـــــیچ راه وصـالــــی

اون منــم کــه عاشــــقونــه شــعــر چشماتـــــــــو مـــــــی گفتــــــــم

هنـوزم خـــــــــیس مــــی شـــه چشـــــمام وقتـــــی یــــــاد تـو می افتــــــــم

هنـــــــوزم مــــــیای تــــــــو خــــوابــــــم تـــــــو شبای پـــر ســـــــتاره

هنـــــــــوزم مــــــی گـــــــــم خدایــــــــا کـــاشکــــــی بـــــــرگـــــــرده دوبـــاره

مریم به خدا دوستت دارم

مریمم دوستت دارم

دوستت دارم

دوستت دارم... 

چيزي نديدم

پي هر كسي كه رفتم آخرش به تو رسيدم ...

حالا كه رفتم و گشتم مي بينم تكي تو دنيا ...

نمي شه تو رو عوض كرد حتي با شباي رويا ...

انگار آسمون نمي خواست ماها رو با هم ببينه ...

يادته اون لحظه ي آخر زير اون بارون نم نم ...

دست من نبود از خودم با يه خورجين پر غربت پي سرپناه مي گشتم

ولي همه چيزم تو بودي ...

جنگلم ، كوهم، دشتم، زندگیم، هستییم و ...

عشقتو خواستم بذارم لاي دفتر خاطراتم اما ياد تو نذاشت ...

توي يك غروب جمعه اصل مطلبو نوشتم ...

که عزیزم بمان با من که با تو باشم...

دوستت دارم...

 عشق من :MARYAM

MARYAM

  MARYAM  دوست دارم.

دیـــــن خــــــــود را داده تا بــــــرگیرم ایمان نگار  

  قبله گاهــــم گـشته ابــــروی و دو چشمان مریم

آنچــنان بــــــــرده دلـــــم با خـــنده ی کنج لبش   

 تا  کـــــــه ناچــــارم شوم هـــر لحظه قربان مریم

توبــــه ی روزانه ام از عاشـــقی شبها شکست 

 زیــــر و رویــــم میـــــکند چـون یــاد مژگان مریم

میـشود فـــرهاد و با تیشه بکـــــوبد سنگ کوه    

 گـــــر ببیند عـــشوه ی شــــیرین و جانان مریم

چشمه چشـمه شد دلم آمد شبی چون دلبرم 

 بــــــــا نگاهـــی گـــشـته بــــودم تیر باران مریم

ای دریغا او ســـراب و مانده ام من در فـــــراق   

 گشته ام مبـــهوت و مــات و گــیج و حیران مریم

میشوم مـست و غـزلخوان گر سپیده  سر زند 

 گـــــم شـــــــود دیگــر شــب تاریک هجران مریم

خــسروا رویای تــورج  بـــــــوده  در  دلــــداگی    

 جــــــــــان خود را هم فــــــرو ریزد به دامان مریم

 گل مریم

نگاهم را نمی فهمی

پشت اشکهای شیشــ ه ای گلفروشی

در احساس یخزده باغچــ ه

قطره قطره آب می شوی

و من همیشــ ه بــ ه دنبال بوی تازه

بــ ه بن بست پنجره می رسم

چقدر تو را دیر چشیدم

روزی که در تراکم سبز خاطره هاست

لبخند برگهایت را دیدم

گل مریم

بــ ه سایــ ه شکستــ ه سرو

و گیسوان آفتاب لم بده

باران که ببارد

ریشــ ه ات دوباره آغاز می شود!